Nog een nacht, maar dan donderdag eindelijk naar huis!

Jasmijn
Image
Picknick op het Voetenplein
Woensdag is duidelijk welk antibioticum het best tegen de bacterie werkt. Het is een antibioticum dat twee keer per dag toegediend moet worden via het infuus. Dus daar is thuiszorg voor nodig.

Dinsdagavond wisselen Sjoerd en ik elkaar af. Ik heb spinaziekaastaart van Pranana mee. Sjoerd gaat na het eten met Doortje terug naar de ritselende blaadjes in Bergen aan Zee en ik blijf bij Loes in de afzuigruis van het ziekenhuis. Een voordeel: je merkt er niks van de hitte buiten.

Image
Saai in AMC

Het zijn saaie dagen in het AMC. Er is niets te beleven in het ziekenhuis en ook niet daarbuiten. Dus kijken we belachelijk veel Netflix. We lezen wat. En maken van het loopje naar de Albert Heijn aan het Voetenplein in het ziekenhuis een uitje. Dinsdagavond realiseert Loes zich dat ze de laatste week school mist omdat de kuur nu een week is uitgesteld. Geen afscheid van juf Leontine, niet de film van de zesde klas bekijken samen met haar klasgenoten om vervolgens afscheid te nemen van de zesdeklassers (dat is de klas waar Solí in zit). Loes is in tranen.

Woensdagmorgen mag ik voor het eerst naar de visite (door Corona hebben we dat niet eerder meegemaakt). Een overleg tussen de verschillende artsen en verpleegkundigen waar de verschillende patiënten besproken worden en het plan voor de dag gemaakt. Het is nu duidelijk welk antibioticum ingezet wordt tegen de bacterie. Ik mag ook iets zeggen, blijkt. Ik vraag of het mogelijk is naar huis te gaan. Leg uit dat Loes dan donderdag en vrijdag nog naar school kan, om afscheid te nemen van haar juf en de kinderen uit haar klas een fijne vakantie te wensen.

Ze zullen kijken wat er te regelen is. Het antibioticum moet twee keer per dag via het infuus worden toegediend. Dat is werk voor de thuiszorg. En het gaat om een hoeveelheid die per keer een uur moet inlopen. Een behoorlijke belasting voor de thuiszorg dus. De verpleegkundige heeft er een hard hoofd in dat dat snel geregeld kan worden. In de loop van de dag blijkt ook dat het zeker niet dezelfde dag nog geregeld kan worden. Of ik zelf ook even de thuiszorg kan bellen. Zij reageren heel meedenkend en geven aan dat als het materiaal (pomp, lijnen, medicatie) op tijd geleverd wordt, ze donderdagavond de eerste keer langs kunnen komen en tot en met zondag elke ochtend en avond in kunnen plannen. Wat een helden!

Maar dus wel nog een nacht in het ziekenhuis.