Gisteren zeilen en vandaag goed nieuws

Jasmijn
Image
zeilen
Gisteren had Loes zin om met Sunna te spelen. En Govert, de vader van Sunna, had zin om te zeilen. En als Loes mee ging wilde Sunna ook wel. Dus goed ingesmeerd met zeilhoedje het Alkmaardermeer op!

Heerlijk om vrienden te hebben met een zeilboot. Loes had een topdag. Lekker zeilen, helemaal naar de Woude. Bij de snackbar gegeten en lekker laat naar huis. Loes mocht natuurlijk niet zwemmen, maar met de Hickman onder een laag keukenfolie heeft Loes toch achter de boot in het water gehangen. 'En de Hickman bleef gewoon droog hoor mam, kijk maar!'.

Vanmorgen stond er weer een controle bezoek aan het Maxima in de planning. Sjoerd en Loes dropten mij bij de VU waar ik een afspraak had en reden met zijn tweeën verder naar Utrecht. Net als afgelopen woensdag in het AMC wilde de Hickman geen bloed geven, dus moest Loes weer geprikt worden in haar arm voor het bloedonderzoek. Wel spoten ze daarna gelijk een spulletje in dat mogelijke propjes aan het eind van de Hickman zouden oplossen. Zo'n propje kan bij vloeistof dat naar binnen gespoten wordt opzij geduwd worden, maar de ingang afsluiten als je er bloed uit wil trekken. Het spulletje werkte: de Hickman werkt weer twee kanten op.

Maar het goede nieuws dus. Het bloed van Loes van voor de eerste kuur en van daarna is naar een gespecialiseerd lab in Duitsland gestuurd om te kijken of er sporen van het lymfoom in terug te vinden waren. Wat blijkt: er hebben nooit sporen van het lymfoom in het bloed gezeten. Dat betekent dat we er echt op tijd bij waren. De cellen hebben nog niet de mogelijkheid gehad te gaan zwerven door het lichaam. En op de echo vlak voor de tweede kuur, was te zien dat ook de opgezette klieren in Loes' buik nagenoeg weg zijn. De behandeling slaat aan. Ook dat is buitengewoon goed nieuws.

En verder is de nawerking van de tweede kuur wel duidelijk zichtbaar in het bloed. Bijna geen witte bloedlichaampjes meer, dus we moeten deze dagen extra uitkijken voor mogelijke infecties. Maar de bloedwaarden waren niet zo laag dat een bloedtransfusie nodig was.

Na Utrecht reden Sjoerd en Loes langs de VU om mij op te halen en zijn we via de Tokoman tegenover de Stopera (broodje lam voor Loes, broodjes Bakkeljauw-ei voor Sjoerd en mij en drie bara's) naar Bergen aan Zee gereden.