Het bloedafnemen ging gelukkig makkelijk. We hebben vervolgens een beetje door het centrum heen gedrenteld. De naam van Loes was nog helemaal heel in de legokamer.
We kwamen de moeder van Sam nog tegen. Hij heeft de afgelopen weken in het PMC doorgebracht omdat hij wel vier infecties tegelijkertijd had opgelopen. Gelukkig gaat het al iets beter. Maar het laat maar weer zien hoe heftig die chemokuren zijn.
Toen de bloeduitslagen er waren, konden we bij Margreet langs. En die gaf aan dat het nog te vroeg is. We mogen volgende week maandag terugkomen voor de laatste kuur. Jammer, maar ook wel weer fijn dat het nu nog even niet hoeft. Kan Loes nog een paar dagen naar school, afspreken met vriendinnetjes, logeren.
Maar we hadden ook nog wat tijd om met Margreet te praten over wat er gebeurt na de laatste kuur. De eerste drie weken daarna zijn zoals met de andere kuren: Loes moet bijkomen en tussentijds haar bloed laten bekijken. Na drie weken plannen ze een pet CT scan en een MRI scan in. Als die er goed uitzien, dan mag de Hickman eruit en mag Loes met de meeste pillen en drankjes die ze nu dagelijks moet nemen stoppen. Alleen de weekend kuren (een antibioticadrankje dat drie dagen in de week genomen moet worden) moet ze nog drie maanden door blijven slikken.
Als alles goed gaat, dan zit dit er in de eerste week van november op. En als het niet goed gaat? Margreet zei dat ze denkt dat het wel goed zal gaan, omdat alles er tot nu toe goed uitziet. Maar mocht er toch nog wat zitten, dan is er een vervolgbehandeling. En daar vertelt ze over als het zover is. Tot die scans zijn geweest, is het dus nog wel even spannend. Maar er wacht Loes eind november wel een heel mooi avontuur via Make-a-wish.... daarover later meer.